بررسی سطح آگاهی دانشجویان درجه‌داری ارتش در مورد ایدز و راه‌های انتقال آن در سال 1383 - 1382

اهداف. ایدز یک پاندمی‌ جهانی است که معضل بهداشتی اکثر کشورهای جهان می‌باشد. سازمان بهداشت جهانی پیش‌بینی نموده است که تا پایان سال 2004 تعداد افراد آلوده به ویروس HIV به 75 میلیون نفر خواهد رسید و تا پایان سال 2005 تعداد موارد ایدز به 42 میلیون نفر خواهد رسید. در ایران نیز 6600 نفر بیمار مبتلا به ایدز وجود دارد که به نوبه‌ خود یک مشکل بهداشتی برای کشور می‌باشد. یکی از راه‌های جلوگیری از انتقال ایدز در جامعه افزایش سطح آگاهی افراد است. لذا، این مطالعه جهت بررسی سطح آگاهی افراد نظامی ‌انجام شده است. روش ها. این مطالعه از نوع توصیفی بوده که جهت بررسی سطح آگاهی دانشجویان درجه‌داری ارتش در مورد بیماری ایدز و راه‌های انتقال آن انجام شده است. تعداد 400 نفر از دانشجویان به‌صورت مستقیم مورد سؤال قرار گرفته و برای هر یک پرسشنامه‌ای تکمیل گردید. پرسشنامه شامل: 22 سؤال در مورد راه‌های انتقال بیماری ایدز بود. سؤالات به سه گروه با اهمیت زیاد، متوسط و با اهمیت کم تقسیم‌بندی و امتیاز داده شد. داده‌های موجود در پرسشنامه و امتیازات هر نفر وارد برنامه کامپیوتری SPSS شده و آنالیز آماری انجام گردید. یافته ها. تمام افراد مورد مطالعه مرد بودند. میانگین سنی آن‌ها 06/1 ± 1/19 سال بوده و سطح تحصیلات اکثریت (8/82 درصد) دیپلم بود. میانگین امتیاز کسب شده توسط افراد 86 بود که بر این اساس افراد از نظر سطح آگاهی به چهار گروه تقسیم شدند. 16 درصد در سطح عالی، 39 درصد در سطح خوب، 36 درصد در حد متوسط و 11 درصد ضعیف و آگاهی کمی‌ داشتند. بین سطح آگاهی پیش‌بینی شده و به‌دست آمده، ارتباط معنی‌دار وجود داشت (001/0 p< ). در مورد مهمترین راه انتقال ایدز یعنی انتقال از طریق تماس جنسی و استفاده مشترک از سرنگ به ترتیب 99 درصد و 3/95 درصد آگاهی داشتند. بیشترین منبعی که برای به‌دست آوردن آگاهی در مورد راه‌های انتقال ایدز مورد استفاده قرار گرفته بود، ابتدا برنامه‌های تلویزیونی (8/46 درصد) و بعد نشریات (23 درصد) بود. بین سطح آگاهی به‌دست آمده و تحصیلات ارتباط معنی‌دار به‌دست آمد (016/0 p= ). نتیجه گیری. با توجه به این‌که آگاهی افراد تازه استخدام در مورد راه‌های انتقال ایدز کافی نمی‌باشد، توصیه می‌گردد که در خصوص بیماری ایدز و راه‌های انتقال بیماری آموزش کافی به آن‌ها داده شود. در ضمن با توجه به این‌که بیشترین منبع کسب اطلاعات و همچنین علاقه‌مندی افراد به کسب اطلاعات بیشتر از طریق برنامه‌های تلویزیونی و کلاس آموزشی می‌باشد؛ لذا، توصیه می‌گردد اثر روش‌های مختلف آموزشی در طرح‌های آینده بررسی و بهترین روش آموزشی مشخص شود.